Ο Αργαλειός η πλεκτική και το κέντημα απασχολούσαν την γυναίκα στον ελεύθερο χρόνο της, οι υπόλοιπες όμως ώρες της ημέρας ήταν γεμάτες με τις σπιτικές ενασχολήσεις.

Τότε ζούσαν όλοι μαζί αδέλφια, γονείς , πεθερές, πεθεροί και το μαγείρεμα για πολυμελή οικογένεια ήταν μεγάλη απασχόληση, όταν σκεφτεί κανείς ότι γίνονταν σε μπακιρένιες κατσαρόλες πάνω στη φωτιά του τζακιού, τοποθετημένες στην πυροστιά.

Άλλες απασχολήσεις ήταν η περιποίηση των γέρων όταν έπιαναν την κώχη, ανήμποροι να προσφέρουν κάτι στην οικογένεια καθώς και το μεγάλωμα των μικρών παιδιών που έφερναν στον κόσμο. Η καθαριότητα το σπιτιού ήταν σχολαστική.

Άλλη απασχόληση ήταν η διατροφή των οικιακών ζώων.

Άλλη απασχόληση ήταν το μάζεμα του χόρτου, που αποτελούσε τροφή για τα ζωντανά το χειμώνα, που τότε ήταν βαρύς και κρατούσε οκτώ μήνες. Επειδή έκλειναν οι δρόμοι από τις στοίβες του χιονιού οι κάτοικοι έπρεπε να εφοδιαστούν και με ζωοτροφή. Σήμερα άλλαξαν και οι καιρικές συνθήκες, π.χ. το 1989 δεν χιόνισε παρά μόνο μια – δυο φορές κι ελάχιστα. Εκείνο που ταλαιπωρούσε πιο πολύ την ακούραστη γυναίκα του 1880-1970 ήταν το πλύσιμο των ρούχων κυρίως το χειμώνα. Πάλευαν με το κρύο, την υγρασία, με υποτυπώδη μέσα προσπαθούσαν να κάνουν τα ρούχα πεντακάθαρα και το κατόρθωναν. Κάθε γειτονιά είχε βρύση με τρεχούμενο καθάριο νερό, για τις ανάγκες του σπιτιού. Η μεγάλη πλύση των ρούχων γίνονταν στη βρύση του πάππου καθώς και σε δυο – τρεις άλλες κεντρικές βρύσες (Χάσου Κόβε, Δάδα). Όταν κάποια ήθελε να πλύνει, από το βράδυ τοποθετούσε στο άδειο τζάκι ένα ξύλο, που σήμαινε ότι εκείνο το τζάκι (η βάκτρα ) ήταν κατειλημμένο.

Σήμερα το χωριό παρουσιάζεται σε μια ερημωμένη κατάσταση, το χειμώνα κατοικούν 14 άτομα εκ των οποίων οι περισσότεροι συνταξιούχοι. Υπάρχει όμως και κάποια κίνηση παρόλα αυτά λόγω του χιονοδρομικού κέντρου που λειτουργεί στη Βίγλα, προς εξυπηρέτηση των επισκεπτών υπάρχει ένας ξενώνας, ο Μοδέστιος, τέως «Μοδέστιος σχολή» με την οποία θα ασχοληθούμε αργότερα, ένα καφενείο – εστιατόριο, παντοπωλείο και ένα σπίτι με ενοικιαζόμενα δωμάτια. Το καλοκαίρι πάλι παρατηρείται κάποια κίνηση λόγω του ότι έρχονται για παραθέριση άτομα που κατάγονται από το Πισοδέρι. Πάντως ακόμα και σήμερα το χωριό έχει να επιδείξει πλήθος επιστημόνων οι οποίοι ζουν και εργάζονται στα μεγάλα αστικά κέντρα της Ελλάδας και άλλοι πάλι στο εξωτερικό. Αρκετοί ασχολούνται με το εμπόριο και σε γενικές γραμμές είναι ευκατάστατοι. Να σημειωθεί ότι υπάρχει στη Φλώρινα ένας συνεταιρισμός Πισοδεριτών με την εκμετάλλευση του δασικού πλούτου της ευρύτερης περιοχής Πισοδερίου. Χαρακτηριστική είναι η αγάπη των κατοίκων του Πισοδερίου για το χωριό οι οποίοι έχουν ιδρύσει και σύλλογο απανταχού Πισοδεριτών με έδρα τη Θεσσαλονίκη και πολύπλευρη δραστηριότητα, έκδοση εφημερίδας «Τα Πισοδερίτικα», χρηματοδότηση λαογραφικού μουσείου στο Πισοδέρι το οποίο βρίσκεται υπό ανέγερση κ.α.